ฟราวเอนเคียเช่อ สัญลักษณ์ของความรุ่งเรือง การกลับมา และความเป็นอมตะ

คมสัน สุริยะ

25 พฤษภาคม 2553

ฟราวเอนเคียเช่อ (Frauenkirche) ตั้งอยู่ที่เมืองเดรสเด้น ประเทศเยอรมนี เป็นสัญลักษณ์ของความรุ่งเรืองในอดีตของเดรสเด้น ต่อมาถูกทำลายลงระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองเหลือแต่ซากเพียงไม่กี่ชิ้น แล้วได้รับการบูรณะอีกครั้งจนอยู่ในสภาพสมบูรณ์ดังเดิม บทความนี้จะได้ลำดับการบูรณะฟราวเอนเคียเช่อ และเหตุผลของการต้องบูรณะ

1/ ฟราวเอนเคียเช่อในปี ค.ศ. 1930 ประมาณสิบห้าปีก่อนถูกทำลาย

ถ่ายภาพโดย Rudolf Kobach

2/ สภาพเมืองเดรสเด้นที่ถูกทำลายระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง

ถ่ายภาพโดย S?chsische Landesbibliothek Abt. Deutshce Fotothek

3/ อีกมุมหนึ่งของเมืองเดรสเด้นหลังจากสิ้นสุดสงครามโลกแล้วสี่ปี

ถ่ายภาพโดย S?chsische Landesbibliothek Abt. Deutshce Fotothek

4/ ฟราวเอนเคียเช่อก่อนสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดสองเดือน

ถ่ายภาพโดย S?chsische Landesbibliothek Abt. Deutshce Fotothek

5/ ฟราวเอนเคียเช่อหลังสิ้นสุดสงครามโลกแล้วเจ็ดปี

ถ่ายภาพโดย S?chsische Landesbibliothek Abt. Deutshce Fotothek

การบูรณะฟราวเอนเคียเช่อได้รับการบูรณะอีกครั้งในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1994 สี่ปีหลังจากที่เยอรมันรวมชาติกันอีกครั้ง แล้วมาสำเร็จในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2005 ใช้เวลารวมทั้งสิ้นประมาณ 11 ปี

จุดเริ่มต้นของการบูรณะเกิดจากข้อเรียกร้องของชาวเมืองเดรสเด้นเอง แต่ก็ไม่มีใครอยากจะบูรณะเพราะต้องใช้เงินมาก เดิมทีเดียวก็ดูแลกันไปอย่างเป็นซากปรักหักพังในประวัติศาสตร์ แต่ต่อมาเมื่อทนการเรียกร้องไม่ไหว โบสถ์แห่งแซ็กซอนี ก็เริ่มเป็นหัวแรงในการออกเงินบูรณะ จากนั้นรัฐบาลท้องถิ่นเมืองเดรสเด้นก็เข้าร่วมด้วย แล้วมีการตั้งมูลนิธิฟราวเอนเคียเช่อเพื่อรับบริจาคจากบุคคลทั่วไป

อารมณ์ของชาวเมืองเดรสเด้นที่ต้องการให้ฟราวเอนเคียเช่อกลับคืนมาก็คงประมาณอย่างเดียวกับความรู้สึกของคนไทยที่มีต่อวัดพระแก้ว คนนครปฐมกับพระปฐมเจดีย์ คนลำปางกับวัดพระธาตุลำปางหลวง คนลำพูนกับวัดพระธาตุหริภุญชัย คนเชียงใหม่กับวัดพระธาตุดอยสุเทพ และชาวมอชอกับศาลาธรรม

การเริ่มบูรณะกระทำโดยการรื้อหินเดิมออกก่อนอย่างบรรจง มีการจดบันทึกว่าหินก้อนไหนอยู่ในตำแหน่งไหน เพื่อกะว่าจะเอาใส่กลับเข้าไปดังเดิมถ้าทำได้ การรื้อดำเนินไปนานถึง 18 เดือน และรื้อหินออกมาประมาณ 22,000 ลูกบาศก์เมตร

จากนั้นก็เริ่มมีการวางหินก้อนแรกในวันที่ 27 พฤษภาคม 1994 โดยใช้หินเก่าที่สภาพยังดีอยู่ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ซึ่งประมาณว่าหินเก่าประมาณ 40% ของที่ถูกรื้อออกสามารถนำมาใช้ใหม่ได้ หินเก่าเหล่านี้จะมีสีดำ เพราะว่าดูดซับเอาควันไฟจากสงครามเข้าไป หินใหม่จะเป็นหินทรายสีขาว

การได้ฟราวเอนเคียเช่อกลับมาทำให้ชาวเมืองเดรสเด้นมีกำลังใจสู้ชีวิตกันต่อไป ทำให้มีความหวังที่จะบูรณะเมืองที่เหลือให้รุ่งเรืองอย่างในอดีต เป็นสัญลักษณ์ของการกลับมาอีกครั้งคือแม้จะถูกทำลายไปแล้วก็ฟื้นกลับคืนมาใหม่ได้ และเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นอมตะที่ไม่มีวันลืมเลือนไปจากใจของชาวเดรสเด้น